Hoşçakal Müslüm Baba

Müslüm Gürses...

Lise yıllarımda, o zamanlar çıkan son albümündeki "Adını sen koy" şarkısını her duyduğumda tüylerim diken diken olur, bu müzikleri kim dinliyor ki diye hayıflanırdım kendi kendime.

Hiç sevmezdim arabesk müziği.

Sonra ilk aşklar, ilk acılar başlayınca dostların omuzunda ağlarken teselli oldu şarkılar...

Yine de bana hitap etmiyordu arabesk.

Ne de olsa damardan şarkılardı.

Sonra Nilüfer'in şarkısını onun sesinden dinlediğimde aslında "damar" tabir edilen şeyin içimizdeki bunalım kalıntılarından ibaret olduğunu anladım . 

Son pişmanlık neye yarar, herşeyin bedeli var olmadı yar...

Sonra Teoman'ın Paramparça'sı geldi.

Konserinde milyonlar ona eşlik ettiğinde "albüm daha yeni çıktı şarkıyı hemen ezberlemişsiniz" diye espri yaptı.

Keşke ölümü de bir şaka olsaydı, onu sevenler ne kadar üzüldü, eşi, hayat arkadaşı can yoldaşı "ben de hemen öleyim" diye dualar bekler oldu.

Müslüm Gürses, Türkiye'nin Müslüm Baba'sı çok önyargılı davranmışım ama ne kadar sempatikmişsin aslında...

Nur içinde yat, mekanın Cennet olsun...